Zaterdagnacht met Guus Meeuwis en Gers Pardoel

Zaterdagnacht  met Guus Meeuwis en Gers Pardoel

Het is rond kwart voor vijf zaterdagnacht als ik in mijn slaap Guus Meeuwis hoor zingen, “Ik mis de zomer in de zomer” Op de achtergrond reutelt Gers Pardoel wat mee met een reeks van open deur teksten en Sinterklaas rijmelarij.

“Ik mis de zomer in de zomer” herhaal ik in mezelf. “Typische tekst eigenlijk. Hoe kan je de zomer in de zomer missen? Valt het tegen qua weer? Of regent het teveel? Zit Guus soms aan de andere zijde van de evenaar en is het daar nu winter? Waar zou Guus dan moeten zijn? Australië, Argentinië? Waar is het eigenlijk koud in de zomerse winter? Geen idee eigenlijk.”

Intussen zwelt de muziek aan, roept Gers Pardoel “1,2,3” en gaat Guus wat steviger en harder zingen, opnieuw begeleid door de raprijmtjes van Gers. “Het wordt weer zomer in de zomer” zingt Guus en ik denk: ”Oef, wat is er in die korte tijd gebeurd? En hoezo zomer in de zomer? Hoe kan het zomeren in de zomer als het al zomer is?”

Wat is het ware "Lentegevoel"?
Ik peins wat na en hoor, terwijl ik licht slaap, wat straatinterviews met een aantal personen. Het gaat over de lente en wat de mensen gaan doen als het echt lente wordt. De meerderheid pakt snel zijn jas, rent naar buiten en gaat alleen, of met zijn tweeën, op zoek naar het dichtstbijzijnde terras voor een glaasje bier of een glas wijn. Kennelijk horen lente en alcohol dus bij elkaar.

Anderen gaan de caravan schoonmaken en weer anderen houden het bij het ramenlappen buiten. “Dat is pas het ware lentegevoel” denk ik bij mezelf als ik de ramenlapper zijn duit in het zakje hoor doen. Hoewel het wel een slap aftreksel is van de schoonmaak, zoals ze die in vroeger jaren kenden. Maar waar zijn de lammetjes gebleven, de jonge eendjes in de sloot en de opening van IJssalon Vivaldi op de Gedempte Turfhaven in Hoorn?

Snelle wisselingen van onderwerpen.
Intussen is men alweer gewisseld van onderwerp en gaat het nu over de sterk gelijkende programma’s “Nick tegen Simon” en “Ik hou van Holland”, uitgezonden op bijna een gelijke tijd. Ze hebben gelijk, het lijkt inderdaad heel erg veel op elkaar, tot aan het rood-wit-blauwe decor, de twee teams die leuk moeten doen en de paar regels samenzang aan toe.

Ook het Nationaal songfestival op komende zondagavond wordt besproken, vanzelfsprekend wordt de laatste Nederlandse winnaar Teach-In met “Ding-a-dong” gedraaid en iemand krijgt een geluksdubbeltje.

Oorlogsfilm.
Zelf ben ik hard aan het nadenken welke film ik morgen ook alweer moet opzoeken. Het was een film over de oorlog en niet “M.A.S.H.”. “Wel een leuke film, als ik toch bezig ben kan ik die ook wel even downloaden. Tja, ook niet de “Deer Hunter”. Was dat niet die film met die Russische roulette scènes erin? Oh ja, ik weet het weer. Ik ging “Good morning Vietnam” ergens op een site zoeken. Met Robin Williams, die een Amerikaanse DJ speelt en die goeie ouwe sixties muziek. Wat was er nou ook weer zo gruwelijk in die film? Nou ja, dat zie ik morgen wel.”

Bij de prematuur houseachtige klanken van Charlie Lownoise en zijn versie van “Wonderful Days” val ik, met een glimlach om mijn mond, weer wat dieper in slaap. Één iemand weet wel waarom!