“Wanneer ontdekt mijn baas dat ik er eigenlijk niets van kan?”
Joh, wat moest ik lachen toen ik de kop las. Uiteraard sloeg mijn fantasie gelijk op hol en bedacht ik me van alles over dit onderwerp.
Maar eerst wilde ik het artikel zelf weleens lezen. Tot mijn verbazing vond ik bij het scrollen in de nieuwsbrief niets over het betreffende artikel.
Ging het alleen maar een kop om de aandacht op de rest te vestigen? Was men vergeten het artikel te plaatsen? Of liet men invulling verder over aan de lezer?
Doch na wat verder zoeken vond ik het artikel toch en bleek het een column van één of andere medewerker van deze nieuwsbrief te zijn. Het lezen ervan leidde tot de conclusie dat dit zonde van mijn tijd was geweest. Niets dekte de lading uit de aanhef. Alleen de kop was leuk gevonden.
“Zou dit echt werken”, dacht ik bij mezelf? “Je bedenkt een leuke kop boven een artikel en daarna vindt je er niets meer over terug in het vervolg. Natuurlijk, politici bedienen zich al tijden van dit gegeven. Ze roepen of schrijven wat (meestal laten ze dat zelfs doen). Het liefst in een “soundbite”, ook weer zo’n populair woord. En als je dan benieuwd bent naar de rest van de inhoud valt het artikel vrijwel altijd tegen. Daarom maar wat voorbeelden.
PVV wil onderzoek naar rijopleiding in Polen
Wil Geert Wilders of een ander lid van de fractie binnen de PVV zijn rijbewijs gaan halen in Polen? Is het rijbewijs van Hero Brinkman nu toch ingenomen en willen zijn oude partijgenoten hem een dienst bewijzen? En denken zij dat het in Polen wel is toegestaan een “glaasje” teveel op te hebben achter het stuur?
“Ach ja, iedereen weet toch dat Polen altijd dronken achter het stuur zitten”.
Hoe zou dat gaan die Poolse rijopleiding? Stelt de examinator bij het afrijden als eerste de vraag “U ook een borrel?” Na gezamenlijk een glaasje genuttigd te hebben wordt de motor gestart en begint de werkelijke rit. Onderweg wordt de fles samen leeggemaakt en bij terugkeer bij het Poolse CBR stelt de examenafnemer vast dat het rijden “eigenlijk eigenlijk wel goed ging”. En zo gaat Hero tevreden met zijn roze Poolse papiertje terug naar Purmerend.
Goed artikel maar in het echt ging het over de oneerlijke concurrentie op de Nederlandse transportmarkt
PvdA: Dumpen vrouw strafbaar
“Jammer “ zullen veel mannen nu denken. “Altijd weer die PvdA die mij in mijn plannen tegenwerkt. Dan moet ik haar maar ergens illegaal dumpen op een gedoogdump.
Ben ik gelijk van de vraag af of mijn vrouw in de grijze kliko moet of in de groene. Hoewel het laatste het meest logisch lijkt.
Kortom, veel problemen, die zich in het verleden konden voordoen bij het op legale wijze aanbieden van je vrouw op de inzamelplaats, zijn met vanaf heden met deze strafbaarstelling opgelost. Gewoon ergens achterlaten. Geen haan die er naar kraait.
Maar uiteraard ging het artikel hier helemaal niet over maar over mannen die hun vrouw, en soms ook kinderen, achterlaten in Marokko.
Als laatste voorlopig dan maar deze:
Oostenrijkse kanselier had eigen jubelteam
Wat nu weer zul je denken? Heeft de Oostenrijkse kanselier de beschikking over zijn eigen “Cheergirls”? Staan ze, elke keer als hij aankomt bij zijn werk, in korte rokjes bij de ingang van de Oostenrijkse 2e kamer of “Torentje”.
Ze“cheeren” wat, doen wat grappige Yells, geven elkaar en de Oostenrijkse kanselier een high five en daarna gaat de Oostenrijkse kanselier aan ’t werk?
Lijkt me ook wel wat voor Mark Rutte. Doet zich de eerste vraag voor, moeten het “Cheergirls”of “Cheerboys” worden?
Maar goed, er komt zo’n groepje ongeregeld in spannende kleding, die onze Mark gaan bijstaan in al zijn moeilijke taken.
Bij aankomst van onze Premier wordt er wat gehupst, geyellt en gehandvijfd en vooral over schaduwen heengesprongen. Dat schijnt de nieuwste rage in Nederland te zijn. Jammer dat Maxime en Geert hiervan niet meer kunnen meegenieten.
Na een uurtje “staatsbelang staat er een ontvangst van een buitenlandse regeringsleider op het programma. In het kader van “alles voor het land” is besloten dat de Marechaussee zijn officieel tenue heeft ingeruild voor die van een “Cheerteam”.De noodzakelijke bezuinigingen laten niet toe dat echte “Cheer” Profs worden ingehuurd.
Dit heeft ook zijn voordelen. Het scheelt uitgaven uit de bijna lege staatskas en de Marechaussee krijgt de beschikking over een arsenaal aan atletische figuren. Zo hoef je als premier niet steeds tegen dezelfde spannend geklede lijven aan te kijken. Mark’s oog wil tenslotte ook wel wat.
De gast uit het buitenland inspecteert samen met Mark de ere”cheer-wacht, die vervolgens hun showtje afwerken. Natuurlijk eindigt deze ontvangst met een gezamenlijke“hug”. Dat is goed voor de internationale betrekkingen.
Ging de kop boven dit artikel hier werkelijk over?
Reacties
Een reactie posten