Geloof niet in de sprookjes van W&S bureaus.

Geloof niet in de sprookjes van W&S bureaus. 

Gistermiddag kreeg ik een mailtje van het re-integratiebureau dat mij helpt in de zoektocht naar een nieuwe baan. Het moet er één worden in de sfeer van boekhouding, administratie, HRM of mix daarvan. Een lastige zaak, mede omdat in die sector de grootste kaalslag heeft plaatsgevonden sinds de “crisis” zijn intrede heeft gedaan. 

Voordat ik verder ga, de twee mensen van dit bureau doen uitermate hun best, daarover heb ik niet te klagen. Het verhaal hieronder gaat dan ook niet over hen. Wel over hun, naar mijn mening, wat naïeve kijk op het doen en laten van Werving en Selectiebureaus of detacheringbureaus.

Ik kreeg dus een 1e mail met de volgende inhoud: Ik heb jouw CV doorgenomen met een collega, ik heb verteld wat we doen om een baan te krijgen, maar dat we tot nu geen resultaat hebben. Hij gaf aan dat persoonlijk langsgaan het beste werkt.”

 
Verder ging de mail niet omdat hij/ zij het wat onhandig vond om verder te mailen met de telefoon. Kan ik me voorstellen, dat gepriegel met die kleine toetsjes.

 
De volgende dag kwam het vervolg op dit bericht met de volgende tekst: Goedemorgen G., Even terugkomen op gister. Het lijkt me een goed idee om persoonlijk langs te gaan bij dit soort bureaus, dan heb ik het niet over de uitzendbureaus. Hoe sta jij hier tegenover? Groetjes, A.” 

 
Ik las het bericht en was een beetje met stomheid geslagen. Meende A. dit nu echt? En hoe stelde zij zich dat dan voor? Direct daarna drukte ik op de reply knop van Outlook en vrijwel vanzelf kwam ik tot dit antwoord (later tekstueel iets aangepast): 

Goedemorgen A., 
Mag ik het je eerlijk zeggen A.? Zonde van de tijd. Allereerst, wie zijn die detachering en selectiebureaus die de banen hebben? De meesten van hen zijn niet meer dan een veredeld soort uitzendbureau vanuit huis of kleine kantoorruimte. Zij zoeken, net als jij vanuit jullie vak, de hele dag naar banen op het Internet.
Aan de andere kant hebben ze een abonnement op een vacaturesite waar ze kandidaten bij de baan zoeken die ze zogenaamd in de aanbieding hebben. Maar ik denk dat zeker 70 tot 80% gewoon op de bonnefooi werkt.
En dan gaan ze jou bellen (ik dus, als degene die op zoek is naar een baan) om te informeren of ik nog beschikbaar ben. Zo ja, of ik bij ze langs wil komen op kantoor of andere locatie (Station Sloterdijk of Brugrestaurant bij Schiphol zijn populaire punten) om de mogelijkheden te bespreken.

In het begin van mijn WW periode heb ik dit (te) vaak gedaan en liepen de reiskosten snel uit de klauwen. En wat was het resultaat? Juist, nihil.

Sterker nog, soms kreeg ik in een paar dagen uitnodigingen van een paar bureaus voor één en dezelfde baan. Feitelijk zijn het allemaal personen, op zoek naar het snelle geld in de vorm van een stevige provisie, die allemaal in dezelfde vijver vissen. En de vissen in die vijver worden steeds schaarser. En in heel veel gevallen is er zelfs niet eens een vijver. Ja in de dromen van dat bureau. 

Komt nog de vraag, hoe vind ik persoonlijk ingang bij die bureaus. Ga ik met een digitale telefoongids, Letter D van detacheringbureau, op stap. En bel ik dan bij ze aan als ik er één heb gevonden?

A., ik doe er wat cynisch over maar dit hele traject heb ik al eens van A tot Z bewandeld. Ik ben in Houten, Zandvoort, Haarlem, Amersfoort, Alkmaar, Amsterdam, Brugrestaurant Schiphol, Zaandam, Utrecht Duivendrecht, WTC gebouw en veel meer van die plekken geweest.  

Achteraf dacht ik steeds, "Stommeling, je bent er weer ingetuind."Ze hebben die baan helemaal niet. Of ze gebruiken je alleen maar om minimaal drie mensen aan te kunnen bieden. In de volksmond worden het daarom ook wel “CV-schuivers” genoemd. En wie betaalde de reiskosten voor dit soort onzinnige tripjes? Ik dus. 

Kortom, slecht plan. Ik ga alleen nog maar in op serieuze uitnodigingen en geloof niet meer in sprookjes. Theoretisch kunnen jullie, of anderen die zeggen dat het zo werkt, gelijk hebben. De praktijk is echter geheel anders. 

Ik zou er bijna een column van kunnen maken voor mijn Blog. Titel: Geloof niet in de sprookjes van W&S bureaus. 

Gr. G.

Dat het antwoord van A. was: “De werkwijze van hoe wij, of Job hunters werken( die ik ken) is niet zoals jij aangeeft, maar goed dat terzijde.” was voor mij niet verbazingwekkend. En ook zal ik haar/ zijn gedachte niet als eigenwijs aanmerken. Iets waarvoor hij/ zij misschien bang was. 

Mijn eigen ervaringen met W&S bureaus zijn wel als boven beschreven. Het enige wat je aan al die bezoeken overhoudt is een dik pak mooie visitekaartjes. Maar die zijn dan wel duur betaald. En als je nadien nog eens contact met ze wil opnemen bestaan de meesten al lang niet meer. Of het personeel is inmiddels een eigen W&S bureau begonnen. Ook op zoek naar het “grote” geld. Zo snel gaat het in deze branche




Reacties