Geen onderwijs door Dyslexie?

Geen onderwijs door Dyslexie?

Van de week (week 30) keek ik naar een item over kinderen/ jongeren, die wel naar school willen, maar dat niet kunnen. Reden; het onderwijssysteem in Nederland is niet op hun aanwezigheid in de klas ingericht. Passend onderwijs op een andere wijze kan niet worden aangeboden? Het gaat niet om een paar kinderen/ jongeren. Nee, we praten over een aantal van 16.000.

ÉénVandaag en IKON.

Specifiek ging het in dit item, uitgezonden door ÉénVandaag, om twee jongens van respectievelijk 13 en 14 jaar. Beiden slim en ernstig dyslectisch. Wat googlen bracht me verder, het onderwerp was al eerder in de media gebracht en wel via de IKON, op zondag 18 maart. Vandaar waarschijnlijk dat het me bekend voor kwam.

Een stukje uit de tekst op de website van IKON: ‘Ze hebben erg veel moeite met lezen en schrijven, maar als je ze mondeling zou overhoren, dan halen ze wel een voldoende. Het atheneum, waar ze zich meldden, nam ze wel aan en liet het dyslexieprogramma op hen los. Maar na een tijd bleek toch dat het de school niet lukte om de broers les te geven. Nu zitten beide broers thuis, want geen enkele school in de omgeving wil ze hebben’, aldus de site van IKON.

Ik was al verbaasd toen ik het op TV zag en opnieuw toen ik het op mijn gemak las. Vooral omdat het hier om een atheneum ging. Een onderwijstype waar men toch op hoog niveau moet leren denken in oplossingen?

Technische mogelijkheden.

Al kijkende inventariseerde ik voor mijzelf welke geavanceerde mogelijkheden thans voorhanden waren. De computer/laptop/tablet, vaak met ingebouwde Dvd-speler en anders los verkrijgbaar en aan te sluiten via bijvoorbeeld USB. E-books,  E-readers en luisterboeken. Het nieuwe lettertype Dyslexie, juist ontwikkeld om mensen met dyslexie met minder moeite te laten lezen. En dan hebben we nog software die spraak omzet in tekens, bijvoorbeeld “Dragon”.

Stel dat een fabrikant uit alle beschikbare ingrediënten een apparaat maakt dat superfunctioneel wordt. Dus een luisterboek, waarbij men mee kan lezen via ondertiteling in het lettertype Dyslexie. Waar de opgaven én worden voorgelezen én worden ondertiteld. Die daarna via spraaksoftware kunnen worden gemaakt. Uiteraard weer in het lettertype Dyslexie, waardoor men direct geoefend raakt met het lezen en schrijven in dit type letter.

Er is al veel.

Veel van wat ik voorstel zag ik al op een website, gericht op personen met dyslexie. Het moet daarom toch een koud kunstje zijn de laatste stap te zetten? Of is die al gezet?

In dat geval vraag ik me af waarom het onderwijs in Nederland niet met deze middelen werkt. En zeker een atheneum!

En waarom de vader van de twee zijn geld heeft gestoken in een zeilschip, in plaats van medefinanciering van deze nieuwe leermethode.

De oplossing, in geval van leerproblemen door Dyslexie, moet in zicht zijn. Gaat hetzelfde gelden voor al die andere problemen? Zodat onderwijs voor elk kind/jongere in Nederland mogelijk is?