Pool de France 11e Etappe - Albertville - La Toussuire les Sybelles


Pool de France 11e Etappe - Albertville - La Toussuire les Sybelles (148 km)


Daar sta je dan bovenop een prachtige berg in afwachting van de stoere knapen op de fiets. Een paar uur van tevoren ben je hier al aangekomen en heb je nog net een plekje voor de auto kunnen vinden. Daarna zoek je een mooie stek waar je het komend spektakel goed kunt volgen.
Afwisselend zit en eet je wat, je drentelt wat heen een weer en kijkt telkens op als een fietstoerist zich naar boven worstelt. Je ziet hem amechtig zweten en bijna denken “waarom doe ik dit eigenlijk?”
Je pakt nog eens een baguette, legt er een stuk brie op en neemt een hap. Vive la France, Vive le Tour! Zo’n echt “Carpe Diem” gevoel. Alsof je God in Frankrijk bent.

Je hoort het zachte geronk van een klein vliegtuigje en kijkt in het dal. Komen ze er aan? Loos alarm, het is vliegtuigje dat de verbindingen verzorgd voor de Franse omroep. Even later een wat harder motorgeluid, dit keer van een helikopter. Een aanzwellend geroezemoes onder de toeschouwers. Je ziet de eerste auto’s en motoren diep in de afgrond. Dat moeten ze zijn, de reclamekaravaan is immers al voorbij.
Nog meer helikopters, auto’s vol VIP’s die voorbijscheuren, motoren met schreeuwende verslaggevers en een rode auto. Daar komen ze.

De kopgroep verschijnt binnen je gezichtsveld. Hoeveel zijn het er? Wie zijn het? Je buurman weet het allemaal. Deveneijns, Luis van de oranje –brigade, de altijd in beeld rijdende Voeckler en Scarponi, het eeuwige talent dat nooit echt doorbrak.
Het “geel” en “”groen” volgen even later. Het lijkt of ze elkaar uitdagen, harder kunnen dan ze nu gaan, maar wachten op de ander. Als een poema die zijn prooi beloert. Bijna boven gaat het shirtje dicht om daarna als een steen naar beneden te vallen.
Toeschouwers rennen mee, gooien met water, duwen af- en toe een bijna stilstaande renner. Prachtig, dit schouwspel had ik voor geen goud willen missen.
Een goede drie kwartier gaat het door. Één voor een passeren ze me. Als de “bus” voorbij is komt er nog een sliert aan volgwagens. Kilometers lang.

Plotseling is het rustig. Heel even maar. Dan rennen toeschouwers naar hun auto of ander vervoermiddel. De grote aftocht vanaf de Col du Grand Colombier is begonnen.

Uren later kom ik aan bij Hotel Hermance, 19 Rue Joseph Bertola, 01200 Bellegarde-sur-Valserine, Ain.
Trek in eten heb ik niet meer. Ik zoek mijn kamer op, haal wat restanten van vanmiddag uit mijn rugtas, open een fles Muscat Beaumes de Venise en neem languit plaats op mijn bed. Dromerig geniet ik van de  wijn, de nu wat taaie korsten van de overgebleven baguette en de indrukken van vandaag.
Wat een moorddag.

Donderdag weer zo’n fraaie etappe? Om één uur wordt er gestart voor een hele echte bergetappe. Met twee cols van de buitencategorie, één van de 2e en de finish bovenop een col van de 1e categorie.

Mijn prognose: Cadel Evans of Jurgen van de Broeck. Of toch een Nederlander?



Aalsmeer-Taxi.nl

Op vakantie, zonder zorgen, geen gedoe met lang parkeren op Schiphol Plaza, neem gewoon een taxi. lekker makkelijk en voor de deur uitstappen. : Aalsmeer Taxi 0297-363695


Reacties