Pool de France 7e Etappe - Tomblaine – La Planche de Belles Filles (199 km)
.gif)
Panne vanmorgen met mijn auto, een fonkelnieuwe Mercedes SLK Cabrio. Iets met de ontsteking of zo. Goede raad was duur, wat moest ik nu.
Voordat
ik er met een taxi heen ging was ik wel toe aan een goede kop koffie, dit om
van alle schrik te bekomen. De ober adviseerde me een originele French Coffee
met de waarschuwing erbij dat er wat alcohol in zat. “ Pas de probleme”,
antwoordde ik in mijn beste Frans.
“Allejezus”
wat schoot ik in de lach toen ik hem zag, een oude Mercedes Roadster. Moest ik
daarmee richting de Vogezen?”
Rond een uur of half vijf arriveerde de karavaan in Metz. Ik parkeerde de oldtimer op een nabijgelegen parkeerplaats, zocht rap een slijterij en griste een Chateau Montelena 2004 uit het vak. Daar was ik wel aan toe. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten. Slechts € 102,95.
Morgen gaan we van Tomblaine naar La Planche de Belles Filles, een ritje van 199 kilometer. De eindstreep ligt op een col van de 1e categorie, dubbele punten dus voor het bergklassement. De laatste zes kilometer kent deze klim uitschieters tot 13%, het gemiddelde ligt op 8,5%.
.gif)
Panne vanmorgen met mijn auto, een fonkelnieuwe Mercedes SLK Cabrio. Iets met de ontsteking of zo. Goede raad was duur, wat moest ik nu.
In de
lobby van het hotel lag tot mijn geluk een “Pages Jaunes” en nog meer geluk had
ik toen ik een Mercedes garage in Rouen aantrof. Op een
verfrommeld papiertje noteerde ik het adres: Davis76, 99 Rue de Constantine,
Rouen.
Voordat
ik er met een taxi heen ging was ik wel toe aan een goede kop koffie, dit om
van alle schrik te bekomen. De ober adviseerde me een originele French Coffee
met de waarschuwing erbij dat er wat alcohol in zat. “ Pas de probleme”,
antwoordde ik in mijn beste Frans.
Een
paar minuten later stond er een dampende kop koffie voor me, met daarop licht
geklopte slagroom. Voor het overige bevatte het kopje, als je het zo noemen
mag, 2/7 deel Grand Marnier en 5/7 deel koffie, zo begreep ik van de ober.
Het
smaakte me uitstekend en na een tweede kop ging ik op weg, richting Davis76. Onderweg
belde ik met Monsieur Hulot, eigenaar van de garage, om hem alvast het probleem
uit te leggen. Gelijk informeerde ik naar de beschikbaarheid van een vervangende
auto.
Alles
zou goed komen, zei Monsieur Hulot, “Ne vous inquiétez pas”. “Oké, geen zorgen
dus”, zonder te weten wat me te wachten stond.
Snel
was ik op de Rue de Constantine, waar ik Hulot persoonlijk ontmoette. We
spraken af dat hij mijn kapotte Cabrio op zou halen bij het hotel, zou repareren
en vervolgens zou afleveren bij mijn hotel in Metz. De naam daarvan kon ik later
die dag aan hem doorbellen.
Hij
gaf me de sleutels van het vervangend vervoer en wees me waar ik hem kon
vinden.
“Allejezus”
wat schoot ik in de lach toen ik hem zag, een oude Mercedes Roadster. Moest ik
daarmee richting de Vogezen?”
Ineens
kreeg ik een reuze idee. Als ik nu eens zou aansluiten in de reclamekaravaan.
Dan zou ik vast niet opvallen. Bijkomend voordeel, ik kwam vanzelf op de plaats
van bestemming, waarschijnlijk dicht in de buurt van de finish.
Razendsnel,
tenminste, zo snel als mogelijk, reed ik naar Épernay en zocht mijn plek in de
stoet. Voor mij stond een oude Citroën bestelbus in de kleuren wit, groen en
zacht-oranje met daarop het grote logo van Le Coq Sportif. Nummer 2626 de la
Caravane, zo las ik op het voorraam.
Daarvoor
zat een reuze leeuw van LCL op een soort speelgoedauto en achter mij bevond
zich het gifgroene voertuig van Calypso. Leuk waren de vlindertjes op de
motorkap.
Voor
het overige was het Skoda wat de klok sloeg. En natuurlijk de groene handjes
van sponsor PMU.
In een
gezapig tempo reden we richting Metz. Alle tijd om te zwaaien, handtekeningen
uit te delen en minimaal twintig blokjes zoetig reclamevocht weg te werken. Ik
voelde me haast één van de presentatoren van Top Gear, zo werd ik toegejuicht.
Rond een uur of half vijf arriveerde de karavaan in Metz. Ik parkeerde de oldtimer op een nabijgelegen parkeerplaats, zocht rap een slijterij en griste een Chateau Montelena 2004 uit het vak. Daar was ik wel aan toe. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten. Slechts € 102,95.
Drie
glazen verder had ik een mooi plekje bij het finishdoek gevonden en zag ik opnieuw Sagan de
handen in de lucht steken.
Het wachten was toen op onder andere op de drie kopmannen van de Rabo-ploeg. Net als veel anderen slachtoffer van een grote valpartij, een kilometer of twintig van de finish. Hopen dat de schade meevalt en dat een goed klassement mogelijk blijft.
Morgen gaan we van Tomblaine naar La Planche de Belles Filles, een ritje van 199 kilometer. De eindstreep ligt op een col van de 1e categorie, dubbele punten dus voor het bergklassement. De laatste zes kilometer kent deze klim uitschieters tot 13%, het gemiddelde ligt op 8,5%.
Mijn
prognose: Valverde, Taramae of misschien wel Weening of Mollema. Zal je altijd
zien, wordt het gewoon Cadel Evans.
Aalsmeer-Taxi.nl
Op vakantie, zonder zorgen, geen gedoe met lang parkeren op Schiphol Plaza, neem gewoon een taxi. lekker makkelijk en voor de deur uitstappen. : Aalsmeer Taxi 0297-363695
Op vakantie, zonder zorgen, geen gedoe met lang parkeren op Schiphol Plaza, neem gewoon een taxi. lekker makkelijk en voor de deur uitstappen. : Aalsmeer Taxi 0297-363695
Reacties
Een reactie posten