Lammert’s Wijde Wereld – Het grote aftrapfeest
Vanmorgen
kreeg ik een mailtje van Lammert. Nieuwsgierig wat hij me te melden had opende
ik snel het bericht;
“Hallo
zwager, ben weer eventjes terug in Persingen. Ermkje, je kent haar nog wel,
belde me om door te geven dat het grote aftrapfeest door ging. En toen ben ik
direct in mijn leuke gele karretje gestapt. Super ding hoor, brengt me overal.
Gisteravond
was dan het grote aftrapfeest van Tante Greet. Wat ze gingen aftrappen weet ik
niet, wel dat het heel erg leuk was.
Alleen
jammer dat het geluid heel slecht was. Tante Emilia, eigenaresse van Café Het
Praathuys, zou alles verzorgen. “Omdat ze er verstand van had”, zei ze.
Nou
zwager, het leek er meer op dat ze het feestje van Tante Greet wilde verpesten.
“De stekkers zaten er niet in”, zo zei ze later. Hadden ze dit deel van de
organisatie dan niet beter kunnen doen door Jolanda. Die weet altijd perfect
met de stekkers om te gaan. Om toch wat geluid te krijgen hadden ze de
microfoon over de geluidsbox gehangen. Ieder kind in Persingen weet dat dit
niet werkt.
Nicht
Fleurtje was er ook, net als neef Teun. Ik dacht altijd dat die alleen maar om
cijfers gaf. Maar wat kon die swingen. “Say Hello” werd er gespeeld en “Blijf
bij mij”. En Teun maar door dansen. Die band trouwens, die al die leuke liedjes
speelden, was erg goed. Ze hadden verleden week op Lowlands gestaan. Tenminste,
dat zei mijn buurvrouw in de zaal. Ik kan het me best voorstellen. Dat die niet
vaker op de TV zijn?
Zoals
altijd op feestjes moest er iemand speechen. Dit keer ging Fleurtje het doen.
Er kwamen allerlei mensen op het podium die een nummer hadden. Waarom dat was
weet ik eigenlijk niet. Maar toen nummer 1 aan de beurt was kwam Tante Greet het
podium op.
Goh,
wat was ze bruin geworden in haar vakantie. Was ze toch mee geweest naar het
strand van Antalya. Samen met Marco van het Hans Wiegelplein en Tante Emilia?
Het leek er wel op.
Wat Tante
Greet te vertellen had weet ik niet zo goed meer. Ik was helemaal in de ban
geraakt van “The eye of the tiger”. Het plaatje dat ze speelden toen Tante
Greet naar het podium liep.
Oh ja,
bijna vergeten te vertellen. Ik had mazzel dat ik het Dorpshuis in mocht. Ze
hadden voor deze ene keer mensen bij de deur gezet die moesten kijken of je wel
een uitnodiging voor het feest had. Ik weet niet waar ze op moesten letten. Wel
dat er bijna niemand door de controle kwam. Streng joh.
Nou ja
zwager. Ik ga mijn mail afsluiten. Vanmiddag moet ik nog naar een feestje bij
de buren. Kleine Alex van nummer 66 viert iets. Als cadeautje heb ik een roze afgeknipte
kniebroek voor hem gekocht. Zal ‘ie best leuk vinden."
Ik
sloot de mail en had er mijn eigen gedachten over. “Nou ja, als Lammert zich
maar vermaakt. Wat hij verder doet en laat moet hij zelf maar weten.
Reacties
Een reactie posten