Olympische Spelen London 2012 – De elfde dag

Olympische Spelen London 2012 – De elfde dag

Mart moest gisteravond toch even in de wachtkamer met zijn bingo. Op het laatste moment had Lammert namelijk kaartjes weten te ritselen voor de 100 meter mannen finale. Mart werd daarom doorgeschoven naar “Uitzending Gemist”.  

Ruim op tijd zaten we in het stadion, zodat er tijd genoeg was om de omlijstende onderdelen te bekijken en wat gesprekken aan te knopen met mensen naast ons. Dat vind ik zelf altijd het leukst en maakt voor mij het verschil tussen live en de TV.

Lammert maakte zich druk met zijn buurman over wat moeilijker was; 100 meter hardlopen of kogelslingeren? Ze kwamen er niet uit.

Míjn buurman vroeg zich af of die Olympische vlam de hele avond aan zou blijven. Hij bleek lid van GroenLinks te zijn en het zonde te vinden van de verspilde energie. Het zou me niet verbazen als hij er Kamervragen over gaat stellen.

Het hardst moest ik lachen toen de Steeple-chase bezig was. U weet wel, waar die hardlopers over hekken en sloten moeten springen. “Nee, geen paardensport, dat is wat anders”. Iemand stelde voor om krokodillen te laten zwemmen in de waterbak. Dat zou het nog spannender maken. Ik lach in een deuk. Lammert begreep de grap niet.

Klapstuk van de avond was natuurlijk Usain Bolt. Zou hij winnen en een nieuw wereldrecord neerzetten? Winnen deed hij op zijn sloffen. Na het gebruikelijke voorstelritueel en het slaan van een kruisje ging Usain er vandoor. Niemand kwam maar enigszins in zijn buurt en de finale was voorbij voordat hij begonnen was. Tenminste, zo leek het. Op het grote bord verscheen de tijd, 9.63 seconden, en Bolt maakte de bekende pijl-en-boog bewegingen. Het zou me helemaal niet verbazen als hij in Rio de Janeiro ook meedoet bij het kruisboogschieten.

“Onze” Martina deed het ook uitstekend, een 6^e plek temidden van al dit geweld mag er zijn.

Na afloop van al dat ren-spektakel wou Lammert zelf ook nog een duelletje aangaan. “Om een pint wie het eerst bij ons huisje is” zo luidde zijn uitdaging. Pinten en uitdagingen, twee dingen die bij me passen. “Kom maar op” was dus het antwoord.

Ik hoef niet te vertellen wie er won. Mijn zwager kwam op zijn knieën aan bij onze bungalow in het dorp en moest als extra straf de flesjes openmaken. Een medaille kreeg ik niet, wel een lekkere slok. Ik hoorde nog dat PSV de heilige Cruijff schaal had gewonnen, dacht “Mooi zo, die worden dus geen kampioen” en viel langzaam in slaap.

Nu, maandagmiddag Engelse tijd, ben ik aan het kijken naar de lotgevallen van Eric Cadée. “Redt hij het of redt hij het niet”, that’s the question. Rutger Smith, zijn maatje, redde het niet en zo zien we Eric morgenavond terug in de finale schijfwerpen. Nu met de hakken over de sloot. Morgen een andere wedstrijd. Niet mijn woorden, maar die van de commentator.

Nerveus ben ik ook een beetje. Straks krijgen “we” medaillekansen en dan durf ik meestal niet te kijken. Bang dat het dan juist fout gaat. Maar kunnen Marit en de paardenmannen wel zonder mijn steun?

Ik waag het erop en zie op het Engelse BBC3 scherm Bouwmeester knokken met een Chinese en een Belgische. Het commentaar is geweldig en opzwepend. Zelfs voor mij, als niet zeiler, om kippenvel van te krijgen. Down-wind is Marit de allerbeste, toch gaat China met goud aan de haal en is het zilver voor Nederland. Dorian is er ook, met een enorme oranje pruik, en geeft direct na afloop een interview aan de BBC. Klasse!

Nu de paarden, wat laten zij zien? Jur Vrieling sprong wat hindernissen aan gort maar Maikel van der Vleuten herstelde de zaak met nul penalties. Mensen in mijn directe omgeving begonnen al wat te shaken, zeker nadat Marc Houtzagers ook nul fouten maakte. Een Braziliaanse sprong het parcours geheel aan puin en iemand op Twitter vond het allemaal “rete-spannend”. Verderop brak iemand zijn nek over een draadloos netwerk, bij ons ging het allemaal door. Als Gerco Schröder, met zijn paard Londen, foutloos zou blijven was er weer een plak. Zelfs een gouden. Wie had dat verwacht.

De spanning was te snijden. Anique, ik ken haar verder niet, meldde dat zij spontaan ging hinniken van de spanning en Steven sprak over “springende knollen”. Hoe oneerbiedig. Gerco kwam en ik ging kijken. Wat dom. Barrage. Alleen maar door mij. "The British Horse did win the game" Jammer.

Straks Dafne en heel erg laat vanavond, bijna morgen, de strandballers Richard en Rein.

Nu eerst op zoek naar dat ouderwetse “Drie Hoefijzers Bier”. Zou dat nog ergens te koop zijn in Londen? In 1968 kocht ik mijn laatste flesje van dit merk in een Nederlandse winkel. Misschien is het hier nog wel verkrijgbaar? Als ode aan onze “zilveren” ruiters.

Prognose dinsdag 7 augustus 2012.

Martina gaat 200 meter hardhollen en Sedoc 110 meter over hekjes springen. Lathouwers komt uit in de halve finale 800 meter. Teun Mulder en Kirsten Wild zien we weer op de wielerbaan, hopelijk twee keer, dan gaat het namelijk oké.

Anky en haar vrienden gaan mooi lopen met hun paarden, de Nederlandse mannen hockeyen tegen Zuid-Korea, hé, Epke zien we rond 15.00 uur en er is nog wat zeilen. Van wie zie ik niet zo snel.