Olympische Spelen London 2012 – De tiende dag
De
paardjes huppelden vrolijk door, Pieter Jan Postma verspeelde brons, of
misschien zelfs goud, door een strafrondje, maar Dorian van Rijsselberge deed
waarvoor ik hem naar London had gestuurd. Liever gezegd Weymouth. Dorian haalde
met groot gemak het goud op en liet zijn collega RS:X-ers opnieuw de hielen
zien. Zeg je zoiets eigenlijk wel in de zeilsport? Oké, ik zeg het anders. Hij
nam zijn vakbroeders de wind uit het zeil. Zo beter?
Aan
Dorian’s missie heb ik geen moment getwijfeld. U kunt het nalezen in alle
voorgaande afleveringen. Een rotsvast vertrouwen had ik in hem. Net zoals in
Lobke en Lisa. Komt dit omdat er schippersbloed door mijn aderen stroomt? En ik
mezelf daarom een kenner mag noemen? Waarschijnlijk wel.
De
druk is van de ketel met vier keer goud. Ik denk dat er nog twee bijkomen, dan
hebben we het wel gehad. Elke extra gouwe plak beschouw ik daarna als een
bonus-plak.
Waar
is Lammert, vraagt u zich wellicht af? Hij is nog niet genoemd. Nou Lammert is
op de fiets de marathonvrouwen gaan volgen. Hij zou bij Lorbah Kiplagat in de
buurt blijven, maar die stapte na 25 km uit de race. Waar weet ik niet, het
gebeurde buiten beeld. Er zijn nu twee mogelijkheden, of Lammert is de weg
kwijtgeraakt in Londen. Of ze zijn met zijn tweeën “The little Flowers outside”
aan het zetten.
Want
als mijn zwager één ding kan is dat het wel. Ook gisteravond, bij de huldiging
van Marleen Veldhuis en Ranomi Kromowidjojo in het Hollandse Huis, ging hij
weer volledig los. Het uren wachten op de twee “Toppers” deerde hem niet.
Integendeel, hij greep zijn kans. Liters en liters bier verslond hij. Ondanks
dat Heineken zijn “House” juist als voorbeeld voor minder drinken wil
gebruiken. Kennelijk heeft Lammert die boodschap niet goed begrepen. Veel
anderen waarschijnlijk ook niet.
Ik zei het al even in de aanhef, de paardjes doen het goed. Na de 1e echte
ronde staan ze op een gedeelde 2e plaats, vlak achter Saudi-Arabië.
De Duitsers zijn er al uit. Dat mag best verrassend genoemd worden. Als
Duitsers twee dingen goed kunnen is het paardrijden en kuilen graven. Jammer
voor hen dat het 2e geen Olympisch onderdeel is.
Grappig vind ik het
dat, als je Houtzager heet, je over balken heen gaat springen. Ik wacht op de
dag dat Marc zijn naam echt waar maakt en de balken doormidden zaagt.
Wie
het ook heel goed doen zijn de “British” zelf. Gisteren scharrelden ze in een
paar uur tijd 6 gouden medailles bij elkaar. En niet op de lulligste onderdelen.
Als je de beste bent bij de 10 km hardhollen voor heren, als man het verst kan
springen in een zandbak en als klein vrouwtje het allerbest bent in zeven
atletiekdisciplines, nou dan kan je er als natie wat van. De Britse
baanwielrenners deden wat van ze werd verwacht en ook hun roeiploegje deed een
duit in het zakje. “Chapeau” zou Mart hebben gezegd.
Ja, ik
kan er bijna niet omheen. Mart Smeets heeft het met zijn uitspraken tot een
heus bingospel gebracht. Iedere avond, rond een uur of elf ’s avonds, zoeken
miljoenen mensen hun bingokaart op en doen ze mee aan het spel “Zegt Mart ’t of
zegt Mart ’t niet”. Elke voorspelbare uitspraak van Mart kan worden aangekruist
op de kaart en wie zijn kaart het eerst vol heeft krijgt een reisje aangeboden
naar Londen. Om daar ’s avonds met Mart aan tafel te zitten. En live mee te doen
aan dit geweldige spel.
Natuurlijk
doe ik mee, want ik ben fan van Mart. Al zijn literaire werken staan bij mij in
de boekenkast. Voor mij hoort hij in het rijtje van de grote drie: Youp, Mart
en Nico. Achternamen zijn overbodig, kenners weten ze.
Met
een lekkere mix van Amerikaanse coke en Cubaanse rum kruis ik en kruis ik. Net
zo lang totdat ik naast mijn idool plaats mag nemen. Bingo!
Prognose
maandag 6 augustus 2012.
Rutger,
krijgt samen met Eric Cadée, een herkansing bij het ijzeren frisbee gooien. Robert
Lathouwers gaat 800 meter hardrennen en ’s avonds zien we Dafne (nu wel goed
geschreven) Schippers terug bij de series 200 meter. Met een beetje mazzel??
Kirsten
Wild gaat baanfietsen en heel laat, bijna ’s nachts, zien we Richard en Rein op
het stadsstrand. “Zet ‘m op Boys”.
De
peerden gaan weer huppelen en springen, met ook daar kansen op iets en, is dat
wel juist, Peter Hellenbrand gaat met een klein geweertje 50 meter ver
schieten. Lijkt me wel leuk. Het synchroonzwemmen laat ik aan me voorbij gaan.
Zwemmen met een knijper op je neus, niet iets voor mij. Bijna vergeten, ons
zeilkamp komt nog in actie. Hoe zeg je dat? Ship ahoy en Go Ahead?
Nu
snel een plek zoeken in de Pub voor de JC Schaal. Come-on Ajax!!!!
Reacties
Een reactie posten