Olympische Spelen London 2012 – De negende dag
De
eerste week van de spelen zit er al weer op. “Jonge, jonge, wat gaat dat toch
snel”.
Verleden
week vrijdag genoten Lammert en ik nog van Mike Oldfield en zijn olympische
uitvoering van Tubular Bell’s. De dag erna heb ik niets anders gezongen dan “In
dulce jubilo”. Nou ja gezongen, meer gefloten. Als dat wijsje eenmaal in je
hoofd zit raak je het niet snel meer kwijt. In de woorden van nu, een “catchy
song”.
De
zaterdag begon teleurstellend. Triatlon voor vrouwen stond op het programma en
Nederland kende een outsider in de persoon van Rachel Klamer. Een rol van
betekenis speelde ze niet, 36e werd ze. Maaike Caelers deed het nog
slechter, zij werd 41e.
De
hockeyvrouwen deden wel wat van ze werd verwacht. Via een 3-2 overwinning op Zuid-Korea konden zij de tickets ophalen voor de halve finale. Wie de tegenstandsters
worden is nog niet bekend.
Ook de
paarden gingen als een speer, zo je dat van paarden mag zeggen. Vier keer
foutloos springen over balken, sloten en muren bracht ze bij de laatste 60
combinaties. Jammer dat de perfecte score niet meetelt voor de volgende ronde.
Schuil
en Nummerdor speelden op het stadstrand tegen een stel Zwitsers hun potje volleybal
en ook dat liep prima af. Het wordt eentonig, maar ook zij blijven in de race
voor een plak. Maandag een overwinning tegen een Italiaans koppel en ze zijn
bij de beste vier.
Marit
Bouwmeester zeilde een prima race in haar Laser-bootje, evenals drie andere
Nederlandse vrouwen in het matchracen. In wat voor soort boot ze dat doen weet
ik niet. Wel weet ik dat hij er stoer uitziet. Niet als een “klomp met een
zeiltje”.
Ria
Lenders kan haar trampoline weer thuis in de tuin zetten en zeiler Rutger van
Schaardenburg kan vakantievaren in de Hollandse sloten en vaarten.
Maar
het mooiste moment van vandaag tot nu toe was voor Serena Williams. Alle
toernooien had ze al eens gewonnen. En ook Olympisch goud in het dubbel met
haar zus Venus. Serena verpulverde Sjarapova met 6-0 en 6-1 en kon het goud in
ontvangst nemen. De tegenstand van mooie Maria was bijna beschamend.
Was ik
bijna Dorian vergeten in de samenvatting tot nu toe. Wat kan die gast goed
RS:X-en. Of mag je gewoon surfen zeggen? Wie houdt hem tegen? Morgen nog twee
tourtjes maken op de plank met zeil en als hij die wint is hij “Almost a golden
Boy”. Alleen een schipbreuk van Dorian kan de anderen dan nog redden.
Na
zo’n resumé ben ik toe aan wat te drinken. En om me op te maken voor wat
krakers van later op de dag. In de koelkast staan vast en zeker wat flessen
bier te wachten. Ik reken zelf op een Samuel Smith Imperial Stout. Bier uit
Yorkshire met 7% alcohol. Een rijke smaakvolle donker chocolade gekleurde
stout, ruikend naar geroosterde gerst. Nu maar hopen dat Lammert de goeie
flesjes in zijn boodschappenmandje heeft gegooid.
Zes
flesjes, een zak nootjes, een stuk Applepie en een goed halfuur languit op de “Couch”
later, schudde mijn zwager me wakker. “We moeten naar het zwembad” zei Lammert.
“Voor Marleen en Naomi”. Tja, dat was
waar ook! Waren we daar eigenlijk al geweest. Volgens mij niet. Een week Olympisch
badderen en we hadden nog geen “drop of Olympic Water” gevoeld.
Terwijl
ik op de kaart zocht naar de locatie van het bad, vroeg Lammert me waarom die
Chinese tafeltennisters op Justin Bieber leken? Geen idee. Wel dat het Aquatics
Zwemstadion te lopen was. En dat het was ontworpen door de Iraakse architecte
Zaha Hadid. 17.500 toeschouwers konden erin. Net zo groot als een middelgroot
Nederlands voetbalstadion.
Lammert
en ik namen nog een flesje en bespraken de kansen voor straks. Zou Ranomi, want
zo schijnt ze in het echt te heten, een 2e gouden medaille halen. En
moeder Marleen het zilver. Omgekeerd mocht voor mij ook. Misschien wel zo leuk.
Prognose zondag 5 augustus
2012.
Als
alles meezit kan de Nederlandse equipe morgen een aantal medailles bij laten schrijven
op de lijst. De zeilers, ik schreef het al, kunnen daarvoor zorgen. Yvonne Hijgenaar
en Willy Kanis komen op de fietsbaan. We hebben een echte clash bij het
mannenhockey tegen onze Oosterburen. Rond het Londonse middaguur start de
vrouwenmarathon en de paardjes mogen weer springen in de bak.
Daarmee
is het voor wat betreft Nederlanders volgens mij wel gedaan. Aan worstelen,
gewichtheffen, schieten en handballen doen we niet mee.
Reacties
Een reactie posten