Olympische Spelen London 2012 – De dertiende
dag
Gisteren, bij het online zetten van de 12e dag Olympische
Spelen, wist ik het nog niet zeker. Maar Teun Mulder voldeed aan mijn verwachting
en haalde het brons op bij de Keirin. Om te zeggen dat hij dat snel door had,
nee. Samen met een Nieuw-Zeelander vocht hij om de derde plek. Een Duitser had
dat niet zo snel door en ging er ijskoud tussendoor fietsen. Spelbederf zou je
zeggen, in wielrennen noemen ze dat anders. Finishfoto. Vele filmpjes en drie
fotoalbums later zei de jury “We don’t know”. En daarom kregen ze allebei zo’n
ding.

Nu zit ik, samen met mijn zwager, te kijken naar shoot-outs in het
hockey. Helemaal nieuw voor ons en ook verrassend. Niemand had ons verteld over
deze verandering in de spelregels. We hadden het wel eens gezien bij een
wedstrijd in het ijshockey. Maar nog nooit bij veldhockey. Spannend was het om
vrouwen op het doel af te zien rennen met een bal aan de stick. Daarna was er 8
seconden tijd om de bal in het doel te krijgen.

Des te leuker was het daarom dat er iets anders kwam. Waar Nederland
heel goed in bleek te zijn. Vooral de Nederlandse keepster Joyce Sombroek had
erop getraind en dat wierp zijn vruchten af. Ellen Hoog maakte het karwei af en
Nederland zien we vrijdag terug in de finale.
“Wat doen jullie verder op zo’n dag?” was de vraag van vele volgers.
Zij zien ook dat de Spelen een beetje op z’n eind gaan lopen en dat er tijd
overblijft voor wat anders. Om eerlijk te zijn, niet veel.

De laatste twee kende hij van LP hoezen uit zijn platenkast. Nu
wilde hij wel een keer met eigen ogen zien waar Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick and
Tich hun laatste nacht over dat zebrapad hadden gewandeld. Ik kon hem
nauwelijks aan het verstand brengen dat hij twee platen door elkaar haalde, zo
nieuwsgierig was hij.
Met het OV vanuit het Olympic Park naar Abbey Road was een dik uur.
Eerst met de trein vanaf Stratford naar Clapham Junction. Even oversteken naar
West Hampstead en daar bus 139 naar Lambeth. Toen nog twee minuten lopen en we
stonden bij het beroemdste zebrapad ter wereld.

Daarna namen we bus 139 terug en stapten uit bij Conduit Street
Hamleys. “Kijk, Sotheby’s” riep Lammert. “Die ze je vaak op de TV.”
Dat we daarna Erben Wennemars en Marleen Veldhuis, samen winkelend, ook tegenkwamen was de kers op de taart.

Feitelijk had ik spijt van dit bezoek maar gelukkig had ik de foto’s
nog.
Prognose donderdag 9 augustus 2012.
De tienkampers gaan verder, net als de BMX-ers. Onze strandballers
spelen om de derde of vierde plaats. De dressuur bij de paarden komt aan bod,
de hockeymannen spelen een halve finale tegen het thuisland en er is nog heel
veel meer. Voetballen voor vrouwen, open-water-zwemmen, worstelen en taekwondo.
De hele dag zelfs, dat lijkt me leuk.
Vandaag was ik in Londen. Dé kans om Lammert en jou te ontmoeten. Helaas zijn we elkaar misgelopen.
BeantwoordenVerwijderenAnja
In camden town moet je zijn. Daar is het leuk. Beetje hippieachtig. Dus als je de kans krijgt. Maar ik begrijp dat je toch liever naar de sport kijkt. Want ja, daar zit je uiteindelijk voor in londen. Ik zie het helemaal voor me, jij en lammert. Haha
BeantwoordenVerwijderenGodelieve