Olympische Spelen London 2012 – De veertiende dag

Olympische Spelen London 2012 – De veertiende dag 

Arme Zuiderburen. Helemaal zeker waren ze van een medaille met hun 4 x 400 meter hardlopen estafetteploeg. Hadden zij immers niet de tweeling Kevin en Jonathan Borlée? Wat kon er fout gaan? Niets toch? Er waren nog twee man in de ploeg nodig, maar dat zou wel opgelost worden. Helaas, beide broers liepen zich de benen onder het lijf vandaan, als ik dat zo oneerbiedig mag zeggen? Doch de andere twee teamleden waren van dermate kwaliteit dat niet eens de kwalificatie werd overleefd. Eigenlijk wist de commentator het wel “het was over, op een waterkansje na.” Mooie omschrijving voor nagenoeg kansloos.

Na de 2^e kwalificatierace was de stemming plots 100% omgedraaid. Een paar landen liepen trager dan normaal en de Belgen plaatsten zich onverwacht toch voor de finale. En zo kunnen onze vrienden uit het zuiden weer (ijdele) hoop koesteren op een medaille. Ik gun het ze van harte, ze hebben er al zo weinig.

Gisteren waren Lammert en ik in Soho. Dat viel achteraf wat tegen, op het beroemde zebrapad na. Een volger ontdekte de spijt daarover en mailde me dat ik beter een kijkje kon nemen in Camden Town. Daar was het leuk, een beetje hippieachtig. Lammert las met me mee en trok direct zijn ouwe verbleekte spijkerjack uit de koffer. Alles wat maar iets met hippies van doen heeft boeit hem. Volgens mij heeft hij 6 keer dezelfde DVD van de film “Easy Rider” in zijn kast staan. De oude videobanden tel ik niet eens mee. Lammert is een echte ouwe rocker, eentje van de generatie “Oerend Hard”, als het maar niet verder is dan Persinge. “Born to be wild” maar dol op de “smell of shit”. Lammert kan geen dag zonder giertanks, die hun geurige lading over de akkers kwakken. Wij stadse mensen zullen dat nooit begrijpen.  

We volgden de raad op en namen vanuit het dorp de tram naar Camden Town. Een wereld ging voor ons open. Dit was “the place to be” in Londen. Wat een trendy bars en wat leuk al die straatmuzikanten. Natuurlijk trok Lammert me snel een pub in. Een echt biertje, zonder schuim, moest je volgens hem hier gedronken hebben. Drie glazen Fullers London Pride zwaarder en teveel Ponden lichter stonden we buiten. Ik wees op een boot en Lammert zei “Ja”. We voeren over Regent’s canal, voorbij de London Zoo tot aan de wijk Paddington.

Daar liet ik een traantje, denkend aan de boeken uit mijn vroege jeugd over Beertje Paddington. Maar een man mag niet huilen, zo beweerde Jacques Herb althans. Snel werd de ene traan weggeveegd.

Nu zijn we op weg naar het BMX-en. Van die te grote jongens en meisjes op die te kleine fietsjes. Vroeger zag je kinderen op de crossbaan ermee. Nu is het een echte Olympische Sport. Super gevaarlijk, met een basispakket in de zorgverzekering kom je er niet. Een kleine opsomming van Nederlandse blessures dit jaar; gebroken pols, gescheurde enkelbanden, kapotte knie, een hersenschudding, ingeklapte long, gebroken ribben, een schouderoperatie en een gebroken middenhandsbeentje. Een hele eerste hulppost vol? Nee hoor, het gaat hier om drie Nederlandse deelnemers aan dit spannende onderdeel. Vallen doe je sneller dan winnen. Ben eigenlijk wel nieuwsgierig hoe Raymond van der Biezen, Twan van Gendt en Jelle van Gorkom het er van afbrengen in hun kwartfinales.

Na drie heats stonden Twan en Raymond er super voor, smooth zelfs, volgens degene die commentaar gaf. Morgen zien we ze terug in de halve finale. Jelle viel een paar keer ongelukkig. Jammer, ik had het hem juist wel gegund.

Tussendoor keek ik op mijn smartphone naar de paarden op muziek. Heel even mocht Anky, en de rest van Nederland met haar, hopen op nieuw eremetaal.

Toen kwam de notenkrakerssuite van Tsjaikovski. Adelinde Cornelissen ging in galop en Parzival maakte de pirouettes. Prachtig, maar was het genoeg?

Wat zou het laatste paard doen? “Land of hope and glory klonk”, de Big-Ben ging luiden en een paard uit Engeland huppelde mee. Charlotte Dujardin zat er bovenop en ging er met het goud vandoor. Het zilver bleef over voor Adelinde.

Straks nog Churandy Martina met kans op een plak en de hockeyers tegen het gastland. Als de beachvolleyballers ook hun best doen kan de dag heel mooi eindigen. 

Prognose vrijdag 10 augustus 2012.

Series 4 x 100 meter estafette, de hockeyfinale bij de vrouwen tegen Argentinië, Tommy Mollet gaat aan taekwondo doen, er wordt opnieuw in open water gezwommen, ergens wordt nog gezeild en echte liefhebbers kunnen naar kanoën op vlakwater kijken of naar gymnastiek met linten, ballen en ringen. Zelf heb ik daar niet zo heel veel mee. Een lintje krijg je van de koningin, daar ga je niet mee wapperen.