Lammert’s Wijde Wereld – “Burgemeester van Hamingen”
Ik had
al een tijdje niets van mijn zwager Lammert gehoord en ik begon me een beetje
ongerust te maken. Het wordt immers ’s avonds al wat eerder donker en de
nachten worden ook kouder. Om dan met je hippe busje ergens op een
parkeerplaats te staan, of op een verlaten camping, is geen pretje. Mij lijkt
het tenminste niets.
Of was
Lammert intussen weer teruggekeerd naar Persingen? Dat zou ook zo maar eens
kunnen. Met Sint Maarten in aantocht en vrijwel daarna de “Elfde van de Elfde”
zou me dat in het geheel niet verbazen.
Lammert
is en blijft een feestbeest. Iedere gelegenheid tot een “Let’s party” wordt door
hem met beide handen aangegrepen. Zelfs druivenplukken in een Hollandse
Wijngaard is voor Lammert een feest.
En
passant gaan er natuurlijk wat flessen van de vorige oogst ter keuring mee naar
huis. Beter gezegd het busje in. “Want een wijnproeverij kun je toch ook in je
eentje doen”.
In de
hoop contact met Lammert te krijgen pakte ik mijn mobiel. En ja hoor, nadat de
telefoon tweemaal was overgegaan hoorde ik de vertrouwde stem van mijn zwager.
Zo’n stem waar menig zanger of zangeres jaloers op is. Die je moeiteloos kunt
rangschikken in de categorie Rod Stewart, Tom Waits, Marianne Faithfull of
Janis Joplin.
“Hé
zwager, fa’waka, alles toko”, was het eerste wat ik hoorde. Snel keek ik op de display van mijn iPhone 5 of ik wel het juiste nummer had gekozen. Ja, het
moest toch echt Lammert zijn wiens stem ik hoorde.
“Wat
zeg je nou? Ben je dronken of zo? Je praat zo vreemd”, was het enige dat ik op
dat moment kon verzinnen.
“Nee
hoor, het is helemaal hip tegenwoordig om zo met elkaar te praten. Zeker ook
nog nooit van “ja lauw mang” gehoord of “Mafcheese”?
Met
dat antwoord dacht Lammert me tevreden te kunnen stellen. Maar dan kende mijn
zwager me nog niet goed genoeg.
“Lammert,
waar heb je het in hemelsnaam over? Volgens mij ben je echt even van de wereld.
Wat zit je te raaskallen?
“Dat
is pas een maf woord” zei Lammert. “Raaskallen, waar heb je dat vandaan? Het lijkt
wel op zo’n woord uit een hele ouwe serie. Wat betekent het eigenlijk? Weet je
Zwagerse zwager, als je op die fiets gaat ken ik er ook nog wel één; op zijn
Jan Boerenfluitjes.
Maar
man, je stoort me. Ik ben op weg naar de makelaar. In Het Dagblad van het
Noorden stond een leuke advertentie.
Vlakbij
Meppel, ergens op een terp in het Staphorster Veld, bieden ze een compleet dorp
aan. Hamingen heet het en het moet maar 1.350.000 euro kosten. Zulke koopjes
kan zelfs ik toch niet laten lopen? Zeg nou zelf?
Vier
strak onderhouden boerderijen zouden het moeten zijn. Groter is dat dorp niet.
Moet je me voortaan wel Burgemeester van Hamingen noemen, zwagertje!” Direct
daarna teisterde een enorm harde lach van Lammert mijn oor.
“Ik
weet gelijk wel een leuk cadeautje voor je als je komt kijken, een echte
zilveren ketting voor om me nek. Wel één met een wapen erop natuurlijk. Niet zo’n
nepper.
Laten
we afspreken dat ik je bel als ik wat meer weet, of als de koop rond is. Nee, ik
heb een nog beter idee. Als alles in kannen en kruiken is gaan we een avondje
stappen.
In de
nieuwe Lonely Planet stond iets over bruine cafeetjes in Amsterdam. Pakken we
daar een pint, een portie kokendhete bitterballen erbij en als
afzakkertje een stevige neut. Man, dat wordt vast een gezellige avond.
Hé
zwager, ik moet ophangen want ik sta met m’n hippe bus voor de deur van het
makelaarskantoor. Ik spreek je.”
Voordat
ik nog wat kon zeggen was de lijn al dood en liet ik alles, wat ik zo-even
hoorde, op me inwerken. Het blijft toch een apart figuur die Lammert.
En
terwijl ik in mezelf stond te grinniken herhaalde ik Lammert’s woorden “Burgemeester
van Hamingen”. Hahahaha. Wat een grap!
Reacties
Een reactie posten