Dagboek van een 50-plusser – ‘Is toeslag voor onregelmatig werken nog wel van deze tijd?’

Dagboek van een 50-plusser – ‘Is toeslag voor onregelmatig werken nog wel van deze tijd?’

Met de inhoud van deze column ga ik me op glad ijs begeven. Daarvan ben ik me nu al bewust. Veel lezers zullen denken of zeggen: “Is de schrijver van dit stuk nu helemaal …….”. En misschien hebben ze wel gelijk?

Toch kan ik het niet laten de volgende (dwaze) gedachten op papier te zetten en met u te delen. Wanneer het idee door de Sociale Partners als serieus wordt opgepikt, zijn de gedachten zo slecht nog niet.

Het begon allemaal op Donderdag 21 februari, een dag met alleen maar “slechte berichten”. Wat een ellende werd er over ons uitgestort, zonder dat er oplossingen tegenover stonden. 

De “geregistreerde” werkloosheid was toegenomen met 7.5% tot 592.000 personen. Het hoogste percentage sinds begin jaren 80. Let wel, we hebben het dan over ingeschreven werkzoekenden, die 12 uur of meer willen werken.

Daarnaast zette de daling van de huizenprijzen door, evenals het consumentenvertrouwen. Deze index daalde naar -44,  een niveau dat nooit eerder werd bereikt sinds de start hiervan in april 1986.

De CPB cijfers, een week later, waren niet veel beter. De werkloosheid zou in 2013 met nog eens 90.000 mensen toenemen. 

UWV deed er nog een schepje bovenop met de mededeling dat er na 2015 pas weer kansen zijn voor werk in zorg, metaal en bij overheden.  

Net als waarschijnlijk veel anderen maak ik me grote zorgen over hoe het verder moet. Veel suggesties passeren de revue, zoals bijvoorbeeld een ontslagbelasting en een aannamesubsidie voor ouderen. 

De bonden zien meer in terugkeer van een (deeltijd) VUT en opvullen van de vrijkomende arbeidsplaatsen door jongeren. 

Helaas is Minister Asscher (nog) niet overtuigd van de kansen. Wellicht wel als de cijfers dramatisch worden, voor zover ze dat nog niet zijn.

Maar wat helemaal niet ter sprake komt is het revolutionaire idee om de toeslagen voor onregelmatige dienst af te bouwen, af te schaffen of te bevriezen. 

Anno 2013 leven we in een 24-uurs economie, ofwel in een samenleving waar de bedrijvigheid dag en nacht doorgaat. Koopzondagen, horeca en ’s nachts met de trein naar huis kunnen, worden door ons als heel normaal gezien. In de industrie wordt ook op veel terreinen continu doorgewerkt.

De overheid heeft deze veranderingen onderkend en op tal van terreinen stappen gezet.  Verruiming van de winkelopeningstijden, versoepeling van de arbeidstijdenwet en minder regels voor de uitzendmarkt. Dit alles om de flexibiliteit van de arbeidsmarkt te vergroten. Want meer flexibiliteit maakt het makkelijker voor “outsiders op de arbeidsmarkt” om weer aan de slag te komen?

Vreemd genoeg trekken de bonden aan de handrem als het gaat om verdere ontwikkelingen en modernisering van de arbeidsvoorwaarden.

Wat een wisselgeld zou men daar hebben als men de toeslagen voor onregelmatige dienst bespreekbaar zou maken.

Hoe zie ik dit voor ogen?

De bestaande rechten op toeslagen worden bevroren en mogelijk op wat langere termijn afgebouwd. Nieuwe instromers in sectoren waar sprake is van ORT of aanverwante regelingen krijgen de toeslag niet meer of op een veel lager niveau.

Er zijn immers bijna een miljoen werkzoekenden die vanuit de WW, Bijstand of andere situatie aan de slag willen.

Nu worden veel van hen gedwongen om werk aan te nemen op of onder het minimumloon. Een “normaal” salaris”, desnoods met geen of minder toeslag, betekent al een hele vooruitgang. Dat daar werken in wisselende diensten tegenover staat moet dan maar.

Natuurlijk ontstaan hierdoor besparingen, bijvoorbeeld in de zorg. Een deel van de besparing kunnen we aanwenden voor meer “handen aan het bed”. In plaats van één persoon 200% op de zondag, twee personen tegen de “kale” 100%.

Een ander deel van de besparing zorgt voor gewenste bezuinigingen c.q. verlaging van kosten in de zorg, zodat andere voorstellen van tafel kunnen.

Nogmaals, het is misschien een belachelijk voorstel. Maar zonder revolutionaire veranderingen blijft het de komende jaren zeuren en aanmodderen.

Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dit idee wordt opgepikt en hoe de reacties zullen zijn.