Ronde van Italië – Alweer bijna een week om.

Ronde van Italië – Alweer bijna een week om.

De renners in de Ronde van Italië hebben er bijna een week opzitten. Een week van nerveus koersen, wisselende weersomstandigheden, steiler dan verwachte beklimmingen en bochten die eenvoudiger leken te nemen dan aangegeven in het routeboek.

Mooiste moment van de week vond ik zelf het compleet wegspoelen van de finishlijn. Een hevige regenbui veranderde de aankomstlijn in een wild stromende beek. Echt regenen, zoals je het vaak alleen in Italië ziet doen.

Bijna een week Giro d’Italia volgen voegt ook nieuwe kennis toe. Zo weet ik nu dat de grootste zoutpannen van Europa zich bevinden in Margherita di Savoia. Dat dit

kleine plaatsje de op één na grootste zoutproducent is ter wereld was mij tot een dag geleden ontgaan. Alleen in China schijnt nog een plek te zijn waar meer zout wordt geproduceerd.

Als je gelooft dat zout goed is voor je gezondheid, kun je daar, in Margherita di Savoia dus, ook terecht voor geneeskrachtige zoutwaterbronnen.

De rennerskaravaan finishte deze week ook in Matera, een stad in de Zuid-Italiaanse regio Basilicata. Dat hier een monument te zien is, dat staat op de werelderfgoederenlijst van Unesco, heb ik nooit geweten. Eigenlijk van het hele monument niet.

Gelukkig zijn er uitstekend geïnformeerde reporters werkzaam bij de Belgische TV. Die, bij de beelden van deels uit rotsen gehakte huizen, over het ontstaan van de ‘Sassi’ in de prehistorie vertelden. 

Vandaag, 10 mei 2013, eindigde de rit in Pescara. Over deze wat grotere plaats valt niet veel te vertellen. Want wie bijvoorbeeld zoekt naar een historisch centrum kan lang zoeken. Dat is er namelijk niet. Pescara is pas in 1927 ontstaan, na de samenvoeging van twee dorpjes. Daarnaast is de stad zwaar gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog.

Het ritje naar Pescara was 177 km lang, waarvan de laatste 50 km het meest lastig leken. Vier heuveltjes, die er misschien voor zouden zorgen dat er geen massasprint kwam. Op zich jammer, want ik houd wel van de bijbehorende chaos in de laatste 15 kilometers.

Regen aan het einde van de etappe bracht extra leven in de brouwerij. Adam Hansen bleef net buiten schot van een groep waarin het glijden en glibberen was. Één van de favorieten, Vincenzo Nibali, deed zijn reputatie van erkend daler geweld aan door in een bocht onderuit te gaan. 

Maar topfavoriet Bradley Wiggins maakte het nog bonter. Met samengeknepen billen en veel vloeken van vier letters kwam hij op meer dan een minuut achterstand aan op de andere klassementsrijders. 

Opvallend in die groep was de grote aanwezigheid van 'Blanco' renners. Zo beginnen Geesink, Kelderman en Kruijswijk morgen met geringe achterstand aan etappe 8.

Morgen een ‘echt’ begin van de Giro met een tijdrit over bijna 55 km. Het eerste deel is heuvelachtig met veel draaien en keren. Deel 2 is vlak en recht tot aan een kilometer of drie voor de aankomst. Daar wordt het klimmen tot in Saltara.

Na deze tijdrit zullen we waarschijnlijk veel meer weten. Veel kijkplezier de komende twee weken met de Giro d’Italia.