Dagboek van een 50-plusser – ‘Solliciteren in de avond. Of beter nog; op zondag!’

Dagboek van een 50-plusser – ‘Solliciteren in de avond. Of beter nog; op zondag!’

Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid lag in zijn hangmat, ergens op een onbekend vakantieadres. Van iedere minister mochten we de vakantiebestemming weten, behalve van onze Premier en Vicepremier.

Stel je voor dat ze gestoord zouden worden voor één of ander akkefietje. Ze moesten er niet aan denken!

De vakantie deed onze Vicepremier blijkbaar wel goed. Want in de laatste week liet hij iets van zich horen. En niet zomaar iets, nee een briljant plan.

‘Oudere werkzoekenden moesten gaan solliciteren in de avonduren. Dat verhoogde de kans op het vinden van een baan van 1% naar 30%.’

Een onderbouwing van dit stijgingspercentage stond er niet bij vermeld. Maar dat is niet vreemd. Politici en overheidsinstellingen zijn een meester in het deponeren van stellingen en daarbij behorende percentages. Op het moment dat de bewering c.q. percentage niet klopt komen ze meestal wel weg met de opmerking ‘dat de omstandigheden sterk zijn gewijzigd’.

Ik las het artikel in Het Parool nog eens goed. En ja hoor, het stond er echt. 'Op de avonden moet een aantal werkgevers met vacatures kennismaken met een groep mensen met bepaalde capaciteiten', lichtte de minister toe. Volgens Asscher hebben oudere sollicitanten minder dan 1 procent kans om door een open sollicitatie werk te vinden. Door de avonden zou die kans soms kunnen oplopen tot 30 procent.

Terwijl ik lekker in het zonnetje zat op mijn balkon, dacht ik na over bovenstaande tekst. Wat zou nu het verschil zijn tussen solliciteren overdag en solliciteren ’s avonds? En dan die ‘bepaalde capaciteiten’? Was er een bijlage bij dit plan om welke ‘bepaalde capaciteiten’ het zou gaan? Ik kon niet zo snel op een antwoord komen.

Wel kreeg ik een ander raar vermoeden. Zou er een verborgen agenda achter dit ‘briljante’ idee zitten. Als een (oudere) werkzoekende ’s avonds zou kunnen solliciteren heeft hij overdag tijd over. Die tijd zou hij prima kunnen invullen met ‘vrijwilligerswerk’.

Niet het soort vrijwilligerswerk, zoals dat omschreven staat in de diverse woordenboeken: ‘Werk dat in enig georganiseerd verband onverplicht en onbetaald wordt verricht ten behoeve van anderen of de samenleving.

Nee, het ‘Nieuwe Vrijwilligerswerk’, dat later in de woordenboeken zal worden omschreven als: ‘Op vrijwillige basis iets terugdoen voor je uitkering. Bij weigering kan er een korting plaatsvinden op de uitkering.’

Ach nee, ik sloeg door met mijn boze vermoedens. Ik nam een slokje van mijn glas ijskoud water en keerde terug in de realiteit. Eigenlijk was dit een prima plan van onze minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Wat zou zijn vervolg hierop zijn, hij had immers 600 miljoen euro te besteden?

Ik zal hem alvast een handje helpen. Als hij nu eens gebruik maakt van de mogelijkheid om ‘Toeristische Gemeentes’ aan te wijzen. Waar je dan op zondag kunt solliciteren.

Een slagingskans in percentages kan ik er niet bij geven. Maar als de kans om een baan te vinden voor oudere werkzoekenden ’s avonds 30% is, zal de kans op zondag zeker stijgen tot 50%.

Hoe kom ik tot dit percentage? Gewoon een vinger in de lucht steken en dan maar wat roepen!