‘Mijn’ Tour de France 2013 – Etappe 5 Cagnes-sur-Mer - Marseille
0,75 seconden was het verschil. ‘Hoeveel zou dat zijn’ vroeg
Lammert me. ‘Het verschil tussen ‘Geel’ en ‘Niets. Een dagzege of verdwijnen in
de vergetelheid, zoals een vel papier door een papierversnipperaar’, was mijn
filosofisch antwoord.
‘Zo, jij bent in vorm’ en ik zag dat Lammert haast van
zijn stoel viel. Of het kwam door mijn scherpe analyse of door het glas
bruisende champagne, dat voor hem stond, wist ik niet.
Lammert had zich bijzonder snel aangepast aan het
mondaine Nice. Met minder dan een glas Dom Perignon 1966 nam hij geen genoegen.
Hij had ergens gelezen dat er recentelijk een partij was ontdekt in een
Belgische wijnkelder. Verzamelaars waren er bovenop gedoken en de prijs was
opgelopen tot rond 1.500 euro per fles.
Vrijwel niemand had het nog aangedurfd om een fles van
dit kostbare vocht te openen. Maar Lammert zou Lammert niet zijn als hij dwars
tegen de regels in kon gaan.
‘Smaakt ‘ie een beetje Lammert?’ want ergens was ik ook
wel een beetje nieuwsgierig.
‘Ach, dat gaat wel. Ik proef koekjes, toast en iets van
geblancheerde amandelen. Als ik moet zeggen waar hij op lijkt? Op een 30-jaar
oude witte Bourgogne?’
‘Koekjes en toast, en dat voor 1.500 euro per fles.
Hoeveel pakken chocospritsen kon je kopen voor dat geld’. Ik mijmerde verder en
liet het nieuws bezinken.
‘’ Lammert’, zo bedacht ik me, ‘was een zwager waar Mark
Rutte trots op zou zijn. Het geld laten rollen om zo de economie te stimuleren.
Jammer alleen dat hij het in La douce France deed en niet op een willekeurig
terras in Nederland.’
Tijd om maar snel over iets anders na te denken. ‘Wat zou
de etappe van Cagnes-sur-Mer naar Marseille ons brengen? Direct vuurwerk vanaf
het begin? Of namen de renners een snipperdag, na een inspannend ritje van
nauwelijks 25 kilometer?
Ik pakte het profiel van de rit erbij en zag dat
avonturiers een kans zouden hebben. 228,5 km over geaccidenteerd terrein met
één bergje van 3e categorie en drie van 4e categorie. De
laatste een km of dertig voor de finish.
Een kolfje naar de hand van Philippe Gilbert of Edvard
Boasson Hagen. Outsider die altijd maffe Thomas Voeckler.
En bij een ‘normale’ sprint heeft Peter Sagan de meeste
kans. Als hij zich niet laat verrassen door John Degenkolb.
Reacties
Een reactie posten