'Dekkingsgraad pensioenfondsen fors achteruit'

'Dekkingsgraad pensioenfondsen fors achteruit' staat er met een grote kop in mijn favoriete roddelblad.

De gemiddelde dekkingsgraad bij de grote pensioenfondsen is in de maand januari 2015 gedaald van 108 naar 105 procent.

En dat op een moment dat de beurzen het, mede dankzij de geldpers van de heer Draghi, prima deden. Zo ging de AEX in de periode van 4 t/m 28 januari 2015 met maar liefst 50 punten omhoog (408-458). Een stijging van ongeveer 15%.

Hoe komt het dan dat de positie van de pensioenfondsen niet met minstens hetzelfde percentage beter werd, moet je jezelf dan afvragen?

Nou, omdat de regering in al zijn wijsheid besloten heeft dat we met ingang van 1 januari 2015 een andere berekeningsmethodiek moeten gaan hanteren.

Waar tot dan uitgegaan werd van een (verwacht) rendement van jaarlijks 4%, moeten de pensioenfondsen nu rekenen met de huidige rentestand. En die is laag, dat weten de spaarders onder ons vast ook wel?

Maar is het terecht dat uitsluitend rekening wordt gehouden met de huidige rentestand? Pensioenfondsen beleggen immers niet alleen in vastrentende waarden, maar ook in risicodragende aandelen en vastgoed.

Het jaarlijks rendement ligt voor de meeste pensioenfondsen zo rond de 7 tot 8%. Je trekt de kosten van beheer, overhead en salarissen van de top er van af en er blijft nog zeker 4 tot 5% over.

Om zeker te zijn van mijn vermoeden kijk ik iets verder. Een snelle zoekopdracht naar de groei van het pensioenvermogen van de vijf grootste fondsen in Nederland laat het volgende resultaat zien:

Het vermogen van de vijf grootste pensioenfondsen is sinds eind 2008 met 295 miljard euro gegroeid naar ruim 600 miljard euro aan het einde van het tweede kwartaal van 2014.

Het rendement in die periode is dus bijna 100% geweest!

Moeten we geloven in de verhalen dat de pensioenpot de komende jaren wordt leeggegeten door de generatie van nu en die hier achteraan komt?

Of spelen andere motieven een rol?

Die conclusie mag u voor uzelf trekken!