Oude tijden herleven, leve het nieuwe saamhorigheidsgevoel.

Oude tijden herleven, leve het nieuwe saamhorigheidsgevoel.

Wat krijgen we nu, zal de gedachte zijn bij het lezen van deze titel? Ja lezers, het is echt waar. Dankzij de campagne van deze regering om meer te participeren keren we terug naar vroeger. Toen alles beter was en men nog oog had voor zijn of haar omgeving. 
Althans, dat wordt gezegd. Of het waar is? Ach, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

Toch lijken de berichten in de media te wijzen op een terugkeer naar vervlogen jaren. Toen de veldwachter nog bestraffend kwajongens toesprak. Hun bal afpakte, als ze daarmee de buurt onveilig maakten. Waar de voddenman hard ‘Vodde, Vodde’ riep als hij zijn wekelijkse rit door de wijk maakte. De bakker of melkboer met zijn scooterkarretje dagelijks de mensen voorzag van hun eerste levensbehoefte. En mocht de melk of brood er een dag later nog staan, dan werd er geïnformeerd bij de naaste buren of zij misschien wisten of er iets mis was. Iemand kon niet zomaar 4 maanden dood in zijn huis liggen, zonder dat iemand daar erg in had.

Extra zorgtaken

Waarom kom ik hierop? Om de berichten in de pers over Post.nl en Albert Heijn. Die hun medewerkers extra zorgtaken gaan geven. De postbesteller, vroeger nog postbode geheten, moet van zijn baas de rol van wijkagent gaan overnemen. Naast het inwerpen van de post in de juiste brievenbus, voor velen al een bijna onmogelijke opdracht, moet hij of zij ook aan buurtpreventie gaan doen. Ligt er zwerfvuil op straat, groeit er gras tussen de stenen van het trottoir of lapt iemand niet regelmatig zijn ramen, dan treedt de postbesteller op. Nu nog ongewapend, maar het zal niet lang duren of hij mag verbaliseren en desnoods een paar keer in de lucht schieten. En dat allemaal voor hetzelfde geld, wat door mijn postbesteller als hongerloontje wordt gezien. ‘Je moet minstens drie wijken lopen om rond te kunnen komen’. Maar gelukkig betaalt Post.nl ze vanaf 2016 wel een onkostenvergoeding van 105 euro per jaar.

Maatschappelijk werk.

En dan die medewerkers van Albert Heijn aan de kassa. Die naast het op correcte wijze scannen van de aangeschafte boodschappen maatschappelijk werk moeten gaan verlenen. Naast de kassa een lijst hebben liggen met zorginstanties. Die kunnen worden ingeschakeld als wordt vastgesteld dat de klant niet behoorlijk eet, niet al te fris ruikt, wat moeilijk loopt of agressief is tegen zijn of haar kinderen. Gelukkig hebben die kassières levenservaring, ze zijn immers toch al minstens 16 of 17 jaar. Oud genoeg om deze extra zorg goed in te kunnen vullen. Extra geld krijgen ze er niet voor, hooguit in de toekomst afschaffing van het minimumjeugdloon.

Wat nog meer?

Wat volgt hierna? Wordt er bij schoenenwinkels gecontroleerd op gebreken aan de voeten? Gaat de drogist verslavingszorg inschakelen als de klant te veel aspirines tegelijk koopt? Mag je alleen nog maar kant- en klaar maaltijden kopen bij de super, als je kunt aantonen dat je alleen woont en geen tijd hebt om te koken?

Natuurlijk, ik stel het wat scherp. Om kijken naar elkaar kan helemaal geen kwaad. Hulp bieden aan je buren of kennissen ook niet. En optreden, als je denkt dat er echt iets mis is met iemand, hoort bijna bij burgerplicht.

Maar om nou onbevoegden taken te laten uitvoeren waarvoor zij niet zijn opgeleid gaat mij een stap te ver.