Olympische Spelen Rio de Janeiro – Alles goud wat er blinkt
Gisteren eindigde ik met deze woorden ‘Ik zet al mijn geld intussen maar op Dorian van Rijsselberghe. Vier jaar geleden, in Londen, stelde hij mij ook niet teleur. Ik denk dat de Texelaar wel in staat moet zijn om aan de hoge verwachtingen te voldoen.’
En Dorian liet mij niet in de steek. Mijn zwager Lammert en ik hadden een bootje gehuurd om zijn verrichtingen van dichtbij mee te kunnen maken. Wij wisten namelijk al dat hij niet op het TV-water zou varen, maar gewoon op zee. Vlakbij de Suikerberg.
En wat ging de man van Texel als een speer. Hij kliefde door de golven op zijn RS:X plank en verpletterde iedereen. Ook zijn vriend Nick Dempsey, die wederom genoegen moest nemen met het zilver. Net als in Londen.
Zoals het hoort bij wedstrijden op het water sprongen mijn zwager en ik direct na het laatste fluitsignaal in het water. Om Dorian van Rijsselberghe als eersten te feliciteren met zijn gouden race. De champagne spoot overvloedig over de golven en Lammert genoot intens. Wat een feest!
Het was zijn tweede zwemfeestje deze dag, want eerder was hij al vanaf de wal naar ‘onze’ gouden lichte dubbeltwee gezwommen. En had hij Maaike Head en Ilse Paulis een dikke knuffel gegeven.
Na een vermoeiende roeitocht over 2000 meter op het Lagoa Rodrigo de Freitas konden zij dit gebaar van mijn zwager wel waarderen. Anderen volgden zijn voorbeeld en al snel was het een drukte van jewelste daar. Vanaf de wal vroeg ik me af of het wel veilig was? Zwommen er geen krokodillen in dit meer? Of piranha’s?
We zijn weer een beetje op stoom gekomen, dat was wel nodig ook. Want kruisboogschutter Sjef van der Berg miste het podium net. Waren het de zenuwen of was het de wind? Een ‘zesje’ schiet je niet zomaar!
Even leken de judoërs op het bronzen pad te geraken. Het bleef bij even. Bij de paarden zat het ook al niet mee. De vrouwensprintsters reden iets te traag en Theo Bos had zijn allerbeste vorm in Nederland gelaten.
De mannen met het ‘stokkie’ verloren van aartsrivaal Duitsland, Joost Luiten golfde op de Olympische greens iets beter dan de dag ervoor, maar kogelstootster Melissa Boekelman gooide de zware looiedette slechts 17,69 ver. Te weinig om verder te mogen knikkeren.
Was er dan echt geen goed nieuws meer te melden. Ja hoor, de zwemster met die moeilijke naam mag vandaag in de finale haar titel van vier jaar geleden verdedigen. Bij het zeilen zijn er nog voldoende kansen op eremetaal en de handbalsters mogen ook doorballen en hopen op een leuk prijsje.
Wat mijn zwager wel grappig vond was dat Ranomi bij het verkeerde zwembad stond voor haar olympische 50 meter. Toen ze daar alleen bleef staan op de startblokken vermoedde zij, net op tijd, dat dit niet het juiste bad was en rende zij, in haar badtenue, vlug naar het andere badje. Pfff….
Alle volleyballers blijven op koers, of moet ik zeggen ‘hebben de goede focus?’ Mooi woord als je iets goed hebt gedaan. ‘Ja, ik had de juiste focus.’
Vandaag gaan we ook verder met ‘de moeder der sporten’. Dafne Schippers mag een rondje verder rennen. Evenals Sifan Hassan en de meerkampsters.
Oh ja, had ik al gemeld dat Michael Phelps eens een keer geen goud won, maar slechts zilver. Dat brengt zijn totaal op 27, waaronder 22 x goud. Wie doet dit hem ooit nog na?
Reacties
Een reactie posten