Olympische Spelen Rio de Janeiro – Brons voor Anicka van Emden

Olympische Spelen Rio de Janeiro – Brons voor Anicka van Emden

De commotie rondom Yuri van Gelder is enigszins verstomd en Annemiek van Vleuten zijn we al bijna vergeten. Het Olympisch circus dendert door en wacht op niemand. Het hadden bijna de woorden van Mart Smeets kunnen zijn.

Bij het ontbijt bladert mijn zwager wat door de ‘Lonely Planet’ van Brazilië. Vroeger was dit de bijbel voor wereldreizigers, tegenwoordig google je gewoon even wat op je tablet of smartphone. Maar die nieuwigheden hebben het dorp van mijn zwager nog niet bereikt. Een vaste telefoonlijn is daar het enige communicatiemiddel.

Met ‘Dat sporten heb ik wel even gehad’ opent Lammert het gesprek. ‘Het wordt tijd om wat cultuur te snuiven, dus doe eens een suggestie.’ Ik hoef niet eens mijn best te doen want na een paar pagina’s bladeren roept mijn zwager enthousiast ‘Moet je kijken, wat mooi’. Op de opengeslagen pagina van zijn reisboek zie ik een prachtige foto van een trap, die gemaakt is van kleurrijke keramische tegels. De trap verbindt de wijk Lapa met de heuvel-top in de wijk Santa Teresa en is bedacht door de in Chili geboren kunstenaar Jorge Selaron.

‘Prachtig Lammert’ wil ik zeggen, maar hij is al onderweg naar meer cultuur in Rio. Het Theatro Municipal zal vandaag ook wel door hem bezocht worden, denk ik.

Ik neem voor mezelf de dag van gisteren nog eens door. We hadden natuurlijk het brons voor Anicka van Emden. Joh, wat was ze blij. De tranen biggelden over haar wangen na het winnen van haar partij tegen de Braziliaanse tegenstandster. Een Yuko daarvoor was voldoende. Ik geniet wel van die japanse woorden bij het judoën: Yuko, Ippon, Matahari en Harikiri zijn voor mij ineens een normaal onderdeel in mijn vocabulaire geworden.

Bokser Enrico Lacruz verging het een stuk minder. Tegen een fanatieke Mongoliër probeerde hij van alles, maar bij de puntentelling bleek dat hij zelf meer klappen had gehad. Toch kwam hij er beter van af dan een Belgische judoka. Die liep een blauw oog op toen hij een gestolen smartphone van een ploeggenoot probeerde terug te krijgen. Zou daar ook nog een Japanse term voor zijn?

Moeten we het weer eens over Dorian van Rijsselberghe hebben? Of over Nummerdoor en Varenhorst, of de mannenhockeyers. Nee toch? Die doen gewoon waarvoor ze naar Rio zijn gekomen. Hun wedstrijdjes afwikkelen en langzaamaan richting het eremetaal gaan.

Wat dat betreft doen ze het beter dan de roeiers en zwemmers op dit moment. Zou er iets met het water aan de hand zijn in Rio de Janeiro? Op het vuil na dan? Want dat hadden ze al moeten weten. Gek was wel dat het water in het Olympisch schoonspring-zwembad plotseling van kleur veranderde. Verder onderzoek zou geen kwaad kunnen.

De oranje turnsters deden het buitengewoon. Op rek, vloer, brug met ongelijke stangen en de balk werd gesprongen en geduikeld alsof het niets was. Pirouettes, dubbele salto’s en driedubbele flik-flaks werden beloond met punten tot in duizendsten. Wat dat betreft is de turnjury best een punctueel volkje. Eén misstapje en je bent de klos. Weer een tiende punt eraf. Maar chapeau voor deze meiden, een zevende plek is geweldig. Chapeau, wat een geweldig woord!

Tussendoor zag ik Michael Phelps weer eens een medaille aan zijn prijzenkast toevoegen. Goud nummer 20 ditmaal, waarmee zijn totaal op 25 Olympische plakken werd gebracht. Hij kan wel een handeltje beginnen.

Vandaag is de agenda helemaal gevuld met het bezoeken van de Olympische tijdrit voor mannen en vrouwen. Zal Anne van der Breggen opnieuw in de prijzen gaan rijden?

En zal Tom Dumoulin worden beloond voor zijn doorzettingsvermogen? Het afgelopen jaar heeft hij alles op alles gezet om in Rio optimaal te kunnen presteren. Hopelijk hebben de doktoren hun werk goed gedaan en heeft hij niet veel last van het breukje in zijn pols. Als Froome nou ook maar meewerkt? Want dat is in mijn ogen zijn grootste concurrent.

We zullen zien? Dan wordt het vanavond weer feest in het Heineken huis. Of we daar dan ook weer andere Hollandse atleten tegenkomen, die wel even willen ontspannen? Spannend hoor!

Hoe zou het mijn zwager Lammert eigenlijk vergaan vandaag. Altijd tricky om alleen op stap te gaan in Rio. Vraag dat bijvoorbeeld maar eens na bij een groep journalisten in een bus. Onverwacht werden zij beschoten van de vrouwenbasketbalwedstrijd Turkije – Japan in de noordelijke stadswijk Deodoro richting olympisch park in Barra de Tijuca. De verslaggevers doken op de grond toen de kogels inslagen en bleven daar zeker twintig minuten liggen, zo melden Braziliaanse media. Pas nadat de politie de situatie had geïnspecteerd, konden de geschrokken journalisten hun reis onder escorte vervolgen.