Olympische Spelen Rio de Janeiro – Dag 1 (de zaterdag)

Olympische Spelen Rio de Janeiro – Dag 1 (de zaterdag)

Ja, het was me het dagje wel deze eerste speelronde van de OS in Rio. En niet het begin zoals ‘wij’ in gedachten hadden. Want judoka Jeroen Mooren kon na één partijtje judoën de terugreis al weer maken. Of blijft hij de rest van de spelen als toerist?

Dat de handbalmeisjes stijf van de zenuwen begonnen te ballen tegen hun Franse tegenstandsters was wel een heel klein beetje verwacht. Maar ook dit was niet de start waarop was gehoopt.

Kiki Bertens begon leuk op de tennisbaan tegen Errani, maar van tennissen krijg je het ook warm en na drie sets was het Game, Set, Match, Over en Out. Een ballenmeisje kon het verlies van Kiki allemaal niet aan en viel bijna flauw. Zielig! En wat een supporter!

Helemaal onverwacht was het gelijke spel van de mannenhockeyploeg tegen Argentinië. Een voorsprong van twee doelpunten ging in rook op. Speelde hier ook de Braziliaanse warmte een rol? Hopelijk niet, want het weer zal niet sterk veranderen in Rio. En dat noemen zij dan winter?

Maar de volleybalsters zorgden voor een stunt tegen China? Gong, Wei en Hui, samen met hun overige Chinese vriendinnen, moesten flink aan de bak. Toen Nederland in de vijfde set ‘Nummertje ‘15’ op het menu zette was dit een hap teveel voor de Chinese vrouwen. Wat een begin! Die punten zitten in de pocket.

Goed nieuws was er ook voor ‘onze’ Epke. De Japanse wereldkampioen op de rekstok, een concurrent voor onze landgenoot, was zo door het Pokemon gebeuren bevangen dat hij tijdens zijn oefening van zijn ‘stokkie’ viel. De val leverde te weinig punten op voor een finaleplaats. Nu maar hopen dat de Japanner nog genoeg MB’s heeft om verder te kunnen Pokemonnen in het Olympisch dorp. Dure grap voor hem trouwens, het heeft hem inmiddels al ruim 4000 dollar gekost.

Mijn zwager Lammert verveelt zich intussen een beetje. Hij is nog wat stram in de benen na die klim van gisteren. Ook zitten er her en der wat blaren op zijn voeten. Dit ondanks zijn, naar eigen zeggen, prima schoenen. Hij zit met zijn neus vol in een Zweeds kruiswoordraadsel en ik zie hem denken. ‘Kom je er een beetje uit?’ vraag ik. ‘Als je het niet weet vraag je het maar hoor’. Sport kijken en puzzelen zijn voor mij uitstekend te combineren.

‘Afdeling krijgvolk met 20 letters’, roept Lammert. ‘Eindigend op E, G, niks, niks EN’. ‘Vreemdelingenlegioen’ roep ik terug. Wat chagrijnig vult mijn zwager het antwoord in en doet daarna zijn sneakers aan. ‘Ik ga even naar de Mercado hoor. Het bier is namelijk op’. ‘Prima’ en ik denk, even rust gelukkig. Mij benieuwen wat hij mee terug zal nemen? Wordt het een kratje “Brahma” of een traytje “Antarctica”? Onderhand zie ik 3 Zuid-Koreaanse Wilhelm Tellen onze kruisridders afschieten. 6-0, dat maak je niet vaak mee.

De wielerwedstrijd was er één om van te smullen. Met voor de kijker vele hoogtepunten en voor een aantal renners vervelende dieptepunten. Tot een kilometer of 12 voor de finish leken Nibali, Henao en Majka om de medailles te gaan strijden. Maar twee van de drie namen te veel risico en vlogen uit de bocht. De Pool Majka leek te gaan profiteren. maar kreeg met het goud in zicht een klap van ‘de man met de hamer. En waar veel honden streden om een been ging de Belg Greg van Avermaet er onverwacht mee heen. De Belgische commentatoren werden bijkans krankzinnig van vreugde, de champagnekurken vlogen door het commentaarhokje en Greg werd gelijk tot Koning van België benoemd. Ach ja, laat ze ook, de Belgen winnen niet al te vaak een gouwe plak.

Intussen is Lammert terug met wat blikjes Antarctica. Precies op tijd want de vrouwen van de 4x 100 staan op springen (in het zwembad). Op goud reken ik niet, daarvoor is de concurrentie te groot. Maar als het een 4^e plek wordt, en dus slechts een Olympisch diploma, is de teleurstelling groot. ‘Haal nog maar een sixpack Cerveja, Lammert’ roep ik richting het balkon. Maar Lammert ligt al te ronken in zijn hangmat.

Oh ja, was ik bijna vergeten te vertellen dat de strandvolleyballers goed begonnen waren? Toch nog wat kleine lichtpuntjes dus!

Hoogtepunten (misschien) voor vandaag:

De Olympische wegrace voor vrouwen. Is Marianne Vos weer als vanouds of wordt het Anna van der Breggen? Veel zwemmen, wat roeien, Robin Haase mag de baan op, twee boksers gaan voor ons de ring in, nog wat strandvolleyballen en de vrouwenhockeyploeg mag de gekleurde wei in tegen Spanje.