Is mijn dak zonnig
genoeg voor zonnepanelen?
Een wat gekke
titel misschien voor een blog hier. Toch zijn er veel overeenkomsten bij het
inhuren/ aannemen van vakkrachten en het op je dak leggen van zonnepanelen of
de aankoop van bijvoorbeeld een nieuwe laptop of fiets met accu.
Wanneer we
willen overgaan tot de aanschaf van bijvoorbeeld zonnepanelen maken we een kosten-baten
analyse. Ligt mijn dak goed t.o.v. de zon, is er voldoende dakoppervlak, wat
kosten de panelen, hoeveel subsidie krijg ik, bespaar ik daarmee op mijn nota
en krijg ik misschien zelfs geld van het energiebedrijf voor terug levering. Daarna nemen we meestal
pas een besluit.
Maar doen we
hetzelfde als we iemand nodig hebben? Gaan we dan weer de hele checklist langs
of beslissen we ad-hoc? Die man/ vrouw ziet er aardig uit en de buurman is ook
tevreden over hem/ haar. Kan ook niet anders, want zijn of haar nota’s zijn best
aan de hoge kant. Dan moet hij of zij wel goed zijn.
Dure headhunter noodzakelijk?
De ondernemer
is toe aan nieuw/ vervanging personeel en huurt daarvoor een zeer bekend
headhuntersbureau voor in. Goed omdat hij redelijk veel commissie vraagt, dat
moet dus wel een goeie zijn. Maar weet die headhunter wel precies wat er wordt
verlangd van de nieuwe werknemer? Past hij binnen de cultuur van het bedrijf,
is hij/ zij niet boven- of onder gekwalificeerd?
Was het niet beter geweest als
de ondernemer de zaak in eigen hand had gehouden? Of in zee was gegaan met een
wat goedkoper recruitmentbureau, dat bekend was met de sector en de nieuwste
ontwikkelingen daar?
Misschien was
het zelfs nog beter geweest om tijdelijk even in zee te gaan met een
uitzendbureau en daar de gewenste kracht tegen te komen.
Invullen van het belastingbiljet
Ik kan
doorgaan met voorbeelden. Zoals de particulier die zijn belastingaangifte laat
doen door een hoog aangeschreven accountantskantoor. Prijs; zeker 200 euro,
waarvoor de invuller van het biljet niets anders doet dan de ontvangen stukken
keurig invullen op het biljet. Aan doorvragen of nader meedenken doet hij/ zij
niet, dan had de belastingplichtige de zaak maar beter moeten aanleveren. Misschien
gebruikt het accountantskantoor zelfs wel ‘Mijn Aangifte’, waarop alles al vooraf
is ingevuld.
Had de belastingplichtige niet beter naar de vakman kunnen gaan,
die wel had doorgevraagd en daardoor zijn geld, veel minder dan dat dure
kantoor, was waard geweest. En daardoor (deels) zijn uitgave had terugverdiend?
Hetzelfde geldt voor de boekhouder
met liefde voor het vak tegenover weer het goed aangeschreven doch dure accountantskantoor.
Verschil een beknopt rapport tegenover een dik boekwerk waar eigenlijk het
zelfde in staat. Verschil in de nota; duizenden euro’s.
Afwegen van kosten en baten
Kortom, waar
het om gaat is dat particulieren en ondernemers vreemd om kunnen gaan met het
afwegen van kosten en baten. Soms gaan ze voor het uitgeven van een ‘dubbeltje’
waar een euro beter op zijn plaats was geweest.
Aan de andere kant worden er
bedragen over de balk gesmeten, waar voor een veelvoud minder minstens dezelfde
prestatie was geleverd. Of misschien wel een (veel) betere.
Reacties
Een reactie posten