Het gaat goed met Nederland. Zo wordt ons tenminste verteld in alle media. Je zou je bijna gaan afvragen waarom er een nieuwe ministersploeg moet komen. De ‘interimmers’ doen het toch goed. Ik zou zeggen, laat de VVD en PvdA nog maar een tijdje uitzendbureau zijn. Maar ik dwaal af, ik zou het over al het goede hebben dat de Nederlandse economie ons thans brengt.
Deze week berichtte de Nederlandse Bank ons dat we 2 ½ groei kunnen verwachten. Deze groei zou aanhouden tot tenminste 2019, mits onverwachte factoren geen roet in het eten gooien. Hierbij denkt DNB waarschijnlijk dan aan Brexit, Trump, formatie en andere nog niet te voorspellen zaken.
Als je het artikel verder leest is het bijna allemaal halleluja wat de klok slaat. Daling werkloosheid tot 398.000 personen, begrotingsoverschotten en een bedrijfsleven dat floreert. Er is ook één ‘maar’, maar daar kom ik zo op terug.
Het CPB doet twee dagen later (14 juni 2017) ook een duit in het zakje. Zij voorspellen een groei van 2,4% in 2017 en voor volgend jaar 2%. Verder zijn zij het eens met de conclusies van DNB. Ook met die over de(verwachte) loonstijging.
Addertje
Maar zit daar nu niet het addertje onder het gras? Alles gaat beter, toch heeft de werkende mens daar geen enkel profijt van. Goed, je krijgt wat meer geld in je ‘loonzakje’, maar dat meer weegt niet op tegen de prijsstijgingen. Dit ondanks een lage inflatie. Blijkbaar stijgen prijzen ergens in een sector die niet meeweegt in het inflatiecijfer. Zou bijvoorbeeld Zorg en Wonen meegenomen hierin meegenomen worden?
Ook de raming 2018 t/m 2021 geeft hier geen duidelijk antwoord op (koopkrachtontwikkeling).
Gevaar van meer flex
Wat wel als een ‘gevaar’ wordt gezien is de verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt. Dit zou één van de oorzaken zijn van de ‘rem’ op de stijging van contractlonen. Ik moet zeggen dat ik het wel twee keer moest lezen, voordat het tot me doordrong!
Dus ondanks een verkrapping van de arbeidsmarkt, althans wat minder ruim dan een jaar geleden, stijgt het aantal flexbanen nog steeds. En wat was ook weer de reden dat werkgevers flex wel zien zitten? Juist, onzekere tijden!!
Ruis op de lijn?
Volgens mij is er ergens sprake van ruis in de communicatie. Bij economische groei en prima verwachtingen voor de komende jaren zou je toch denken dat ook werkgevers (nieuw) personeel voor langere tijd aan zich willen binden. En niet de toestand voor de kiezen krijgen van de jaren van net voor de crisis (2006-2007). Dat er op een bepaald moment bijna geen geschoold personeel meer te krijgen was. Tenzij je daar de hoofdprijs als werkgever voor wilde betalen.
Dus kom op werkgevers, wees nu toch eens wijs, dek je in voor de toekomst en stap af van al dat geflex. Bied je personeel gewoon een behoorlijk contract aan. Je zult er zelf ook beter van worden.
Want door jullie actie zal dan de economie nog meer gaan groeien, krijgen werknemers meer te besteden (koopkracht) en kunnen zij bijvoorbeeld ook makkelijker/ sneller over kunnen gaan tot bijvoorbeeld het kopen van een huis. En hoe was het ook weer? Oh ja, de woningmarkt is één van de grote trekkers in de economie.
En daarmee is de cirkel dan rond!
Reacties
Een reactie posten